O nas

      Stowarzyszenie zostało zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym 1 sierpnia 2003 roku. Głównym celem była działalność na rzecz osób niepełnosprawnych oraz wspieranie Zespołu Szkół Specjalnych im. Jana Pawła II w Białogardzie oraz działającego w szkole Teatru Emocji „EM”. W tym czasie zaczęły pojawiać się konkursy na projekty dla organizacji pozarządowych. Pierwszym wygranym konkursem na projekt były warsztaty teatralne w kompleksie „Petrico-Park” w Krzywopłotach. Sponsorem była Fundacja im. Stefana Batorego z programem „Kolorowa Akademia” kierowanym do stowarzyszeń. Dzięki organowi niezależnemu, jakim jest Stowarzyszenie, można było pozyskiwać środki z PFRON na imprezy integracyjne i sprzęt rehabilitacyjny.

W październiku 2004 roku Stowarzyszenie otrzymało grant z Fundacji PZU na projekt „Świetlica pełna zdarzeń i wydarzeń” i rozpoczęło jego realizację w zdatnym do remontu budynku po szkole podstawowej mieszczącym się w małej urokliwej wsi Kowalki w gminie Tychowo. W przygotowanych pomieszczeniach rozpoczęły swoją działalność integracyjne pracownie artystyczne: teatralna, muzyczna i plastyczna. Objęto tymi działaniami dzieci i młodzież niepełnosprawną i pełnosprawną z terenu powiatu białogardzkiego. „Posypały się” również inne granty. Najpoważniejszy z nich to grant z Funduszu Inicjatyw Obywatelskich na projekt „Wieś pełna dźwięku, barwy, ruchu i różnorodności pokoleniowej”, który poza oczywistymi działaniami na rzecz społeczności wsi Kowalki, wynikającymi z założeń i celów projektu, pozwolił na dokonanie najpilniejszych prac remontowych budynku, w którym projekt realizowano.

Stowarzyszenie, zajmując się głównie osobami niepełnosprawnymi intelektualnie i posiadające w swoich szeregach członków, którzy mieli do czynienia z niepełnosprawnością na co dzień, zaczęło szukać pomysłu na taką placówkę, która nie stanowiła by konkurencji dla już na tym terenie istniejących, lecz uzupełniała system edukacji osób niepełnosprawnych na terenie powiatu białogardzkiego. Zarząd Stowarzyszenia zaczął działać w kierunku utworzenia placówki, w której wszechstronną pomoc edukacyjną, rewalidacyjną, wychowawczą i opiekuńczą otrzymywałyby dzieci i młodzież nauczane dotychczas indywidualnie, a rodzice tych dzieci i młodzieży otrzymali możliwość w miarę normalnego życia bez konieczności oddawania dziecka do placówki całodobowej. Budynek w Kowalkach, w którym realizowane były projekty, nadawał się na mały ośrodek dziennego pobytu, choć oddalony jest od Białogardu o 36 km. „Odległość ta na początku zniechęcała rodziców potencjalnych wychowanków. Okazało się jednak, że ów godzinny dojazd to atut rewalidacyjny wychowanków Ośrodka” – mówi Stanisława Wiewiórska, Wiceprezes Stowarzyszenia. Najpilniejszym działaniem była wymiana pieców centralnego ogrzewania, na wymianę których środki finansowe pozyskano od Pana Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej oraz od Gminy Tychowo. Wymieniono też część okien, które podarował Stowarzyszeniu właściciel niemieckiej firmy „Pommernfisch” w Tychowie. Decyzją Rady Gminy Tychowo większa część budynku została oddana Stowarzyszeniu w użyczenie na 10 lat (2006-2016) z przeznaczeniem na działalność edukacyjną, m.in. działalność ośrodka rewalidacyjno-edukacyjno-wychowawczego.

I tak, po załatwieniu wszelkich formalności, nowo utworzona placówka została wpisana przez Starostę Białogardzkiego do ewidencji szkół i placówek niepublicznych w dniu 12 lipca 2006 roku pod numerem 38 jako Niepubliczny Ośrodek Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczy (NOREW) z siedzibą w Kowalkach. W sierpniu 2006 roku Walne Zebranie Stowarzyszenia powołało na stanowisko Dyrektora Violettę Cielecką, posiadającą wszystkie wymagane do objęcia tego stanowiska kwalifikacje i uprawnienia. Ośrodek rozpoczął działalność 1 września 2006 roku, ale ze względów organizacyjnych pierwszych wychowanków przyjął 2 stycznia 2007 roku. Prezes Stowarzyszenia, Krzysztof Cielecki, z rozrzewnieniem wspomina czas przygotowań przed otwarciem Ośrodka: „Mieliśmy tylko cztery miesiące do wykonania niezbędnych prac remontowych w budynku i bardzo ograniczone środki finansowe. Zostały zakupione materiały do remontu. Z Powiatowego Urzędu Pracy w Białogardzie zostały skierowane dwie pracownice w ramach odbycia tzw. przygotowania zawodowego. Wspólnie z sąsiadami wykonaliśmy wszystkie najpilniejsze prace: remont jednej z łazienek, pomalowanie ścian, wymianę podłóg w dwóch salach. Pracy własnych rąk nie szczędziły również Pani Wiceprezes i Pani Dyrektor oraz jedna z mieszkanek Kowalek. Ile radości było z nowo zakupionego sprzętu rehabilitacyjnego, na zakup którego pieniądze pochodziły z programu PFRON. Ze Szkoły Podstawowej w Tychowie otrzymaliśmy używane meble, które samodzielnie odnawialiśmy. Był to czas bardzo trudny, ale chyba dlatego tak mile go wspominamy”. Zarząd Stowarzyszenia zorganizował w kompleksie rekreacyjno-wypoczynkowym „Petrico-Park” w Krzywopłotach spotkanie dla niemal wszystkich rodzin dotkniętych niepełnosprawnością intelektualną z terenu powiatu białogardzkiego. Pani Wiceprezes, jak wspomina, dzięki swoim kontaktom z rodzicami z czasów pełnienia funkcji dyrektora Zespołu Szkół Specjalnych w Białogardzie, mogła promować nowo powstający Ośrodek tylko swoim autorytetem i pozyskanym zaufaniem w czasie pracy w Zespole Szkół. Sama wówczas nie wiedziała, na ile Ośrodek spełni oczekiwania dzieci i młodzieży oraz ich rodziców. Ponadto, trzeba było pozyskać wykwalifikowanych pracowników: nauczycieli-terapeutów, pedagoga, logopedę, rehabilitanta. Pracowników, którzy podejmą pracę za minimalne wynagrodzenie pracując 40 godzin tygodniowo. Ważny też był dobór właściwych osób pracujących na pozostałych stanowiskach. W tym czasie dotacja z budżetu państwa była niewielka. Pomimo tego, determinacja Prezesa Stowarzyszenia, Wiceprezes Stowarzyszenia i Dyrektor Ośrodka była na tyle duża, że udało się pokonać wszystkie przeszkody.

W dniu 16 grudnia 2006 roku w sali widowiskowej Tychowskiego Domu Kultury w Tychowie dokonano uroczystego otwarcia Ośrodka. W poczet wychowanków przyjęto 17 osób. Większość z nich to dzieci i młodzież dotychczas nauczane indywidualnie. Rodzice tych dzieci i młodzieży wybrali Ośrodek ze względu na lepsze warunki nauki, opieki i rehabilitacji niż w innych placówkach, jak również dlatego, że dzieci i młodzież mogły przebywać w Ośrodku nawet do 9 godzin dziennie. „Jesteśmy tym rodzicom wdzięczni za okazane nam zaufanie, w końcu Ośrodek to nowa placówka, o wielu niewiadomych. To zaufanie dane nam „na kredyt” w szczególny sposób nas motywowało, aby zbudować miejsce bezpieczne, pełne życia, radości i dobra. Myślę, że po prawie czterech latach istnienia, można powiedzieć, że to nam się udało. Świadczy o tym ciągle wzrastająca liczba wychowanków. Poza tym otrzymaliśmy wyższą dotację z budżetu państwa, dzięki której mogliśmy odremontować i wyposażyć pomieszczenia obiektu. Obecnie pracownicy otrzymują godziwe wynagrodzenie. Znowelizowana w lipcu 2007 roku ustawa o systemie oświaty nałożyła na gminy obowiązek dowozu wychowanków do tego rodzajów placówek i obecnie nie ma już problemu z dowożeniem wychowanków do Ośrodka. To wszystko mogliśmy osiągnąć dzięki wytrwałości, zaufaniu i bezinteresownej pomocy przychylnych nam osób i instytucji, którym jesteśmy bardzo wdzięczni” - mówi Stanisława Wiewiórska, Wiceprezes Stowarzyszenia.

Od 1 września 2014 roku, na skutek różnych „zawirowań organizacyjnych”, dzięki przychylności Burmistrza Karlina, Ośrodek został całkowicie przeniesiony i obecnie działa w Karlinie w obiektach przy ul. Koszalińskiej 96A oraz Parkowej 1.